ελαίωση

η (Α ἐλαίωσις)

νεοελλ.

1. χρίση, επάλειψη με λάδι, λάδωμα

2. ναυτ. η αναταραχή τών υδάτων προς το προσήνεμο τού πλοίου που ελαττώνει την ταχύτητά του περιμένοντας βελτίωση τού καιρού

αρχ.

1. θεραπεία με λάδι

2. (αλχημ.) μετατροπή τής συστάσεως ενός σώματος σε ελαιώδη.